நவரசா – ஒரு துன்பியல் சம்பவம்
ரௌத்திரம் என்ற ஒரு படம் – காட்சி கீழே
அந்த பையனின் வீட்டில் மின்சாரம் போய் விடுகிறது.
தமிழகத்தில் , ஏன் இந்தியாவில் உள்ள அனைவரும் அடுத்து செய்வது , பக்கத்து வீட்டில் மின்சாரம் இருக்கிறதா என்று பார்ப்பதாக தான் இருக்கும். இது ஒரு கிளிஷே.
அந்த பையனும் , பக்கத்து வீட்டை பார்க்கின்றான் . விளக்கு எரிகிறது, வாசலில் நியான் ஒளியில் அந்த பெண் நிற்கிறாள் , இருந்தாலும் கேட்கிறான், “மின்சாரம் உள்ளதா” என்று. இத்தனைக்கும் ரோட்டின் விளக்கு வெளிச்சம் வீடு வரை வருகிறது ..
என்னத்த சொல்ல …
ஆங்கிலத்தில் படங்களை பற்றி “technically brilliant “என்ற ஒரு வார்த்தை பிரவாகம் உண்டு., தமிழில் சொல்ல வேண்டுமானால், படம் பார்பதற்கு பளிச்சென்று இருக்கிறது, அல்லது, படத்தில் கதை / திரைக்கதையை தவிர அத்தனை அம்சங்களும் நன்றாக உள்ளன என்றும் பொருள் கொள்ளலாம். இன்னும் சற்று விளக்கி சொன்னால், படம் சூற மொக்கை ஆனாலும் பளிச்சென்று இருந்தது என்றும் கொள்ளலாம். இதற்கு அதி த்ராபையான ஒரு உதாரணம் – காற்று வெளியிடை .
இப்படி , படம் எப்படி இருந்தாலும் கண்ணில் ஒத்திக்கொள்ளும்படி தமிழில் படம் எடுப்பவர்கள், மணிரத்தினம் – மணி சார் , கவுதம் மேனன், ராஜிவ் மேனன் ஆகியோரை சொல்லலாம். நிற்க, இவர்கள் மூவருமே தமிழுக்கு அதி முக்கியமான படங்களும் தந்துள்ளார்கள், மறுக்கவே இல்லை. அதை மிஞ்சிய மொக்கை படங்களையும் தந்துள்ளார்கள் .. உதாரணம் – ராவணா படத்தில் வரும் விக்ரம் -“டன் டன் டனக்கா ” என்று ஒரு வழி பண்ணி விடுவார்கள் .
ஆக இப்படி பல வெற்றிப்படங்களை கொடுத்த இந்த “அப்பர் மிடில் கிளாஸ் ” இயக்குனர்கள் இயக்கிய படங்களை பார்க்க வேண்டும் என்று இயற்கையாகவே ஒரு ஈர்ப்பு வரும் , அந்த ஈர்ப்பு எனக்கும் வந்தது , நான் செய்த வினை என்றே கருதுகின்றேன்.
முதல் படம்: ஹாஷ்யா– summer of 92
நமக்கு எப்பவுமே ஹாஸ்யம் பிடிக்கும் என்பதால் இந்த படத்தை பார்க்க ஆரம்பித்தேன் .
முதல் வெறுப்பு , அந்த படத்தில் YG மகேந்திரனை பார்த்ததும் வந்தது. தேவை இல்லாத கதாபாத்திரம், சுத்தமாக ஒட்டவில்லை.
அடுத்து , ஒரு காட்சியில் கூட சிரிப்பே வரவில்லை .
இந்தப் படத்தில் என்ன சொல வருகிறார்கள் என்பதை கடைசி வரை புரிந்துகொள்ளவே முடியவில்லை. சிறுவர்கள் குசு என்ற வார்த்தையை கேட்டதும் “கெக்க பிக்க” என்று பல் இளிப்பர்கள் .
நம்மையும் அப்படியே நினைத்தே இந்த படத்தை எடுத்திருக்கிறார்கள்.
சிரிப்பு வராமல் எரிச்சல் மட்டுமே மிஞ்சியது . பிரியதர்ஷன் தனக்கு வசதியான மேட்டுக்குடி படங்களை மட்டுமே எடுப்பது அவருக்கும் நல்லது நமக்கும் நல்லது.
அடுத்த படம் – பாயசம்
படத்தை பொறுத்தவரை குறை சொல்ல முடியாது , காரணம் இது பிரசித்தி பெற்ற பாயாசம் என்ற ஜானகிராமன்அவர்களின் கதையை படமாக எடுத்து இருக்கிறார்கள்.ஆனால் நமக்கு இதன் இயக்குனரான வசந்த் அவர்களின் மீது ஒரு தீராத வெறுப்பு என்றுமே இருந்துள்ளது. காரணம் ஒரு பழையகதை . அதாவது அண்ணாமலை படத்திற்கு வசந்த் தான் இயக்குனராக நியமிக்கப்பட்டதாகவும் , ரஜினியை விட தான் தான் பெரிய ஆள் என்பதுபோல ஒரு சமாச்சாரம் அந்த படப்பிடிப்பில் நடந்ததாகவும் ,பிறகே அவருக்கு கல்தா கொடுகப்பட்டே சுரேஷ் கிருஷ்ணா உள்ளே வந்ததாக அந்த கதை முடியும் . ரஜினியை விட பெரிய ஆளா இவர் என்று அவரை பிடிக்காமல் போனது . இதனால் இந்த படத்தை விட்டு விடுவோம் .
அடுத்து முதலில் கூறிய ரவுத்ரா என்ற ஒரு காவியம்
முதல் காட்சி – எனக்கு வியாபாரம் நடக்கவில்லை என்று கூறும் ஒரு மளிகைகடைக்காரர். சொல்லும் பொழுது பின்னால் ஒரு சிறுவன் வியாபாரம் செய்துகொண்டிருக்கிறான் . நம்மை கடைந்தெடுத்த மடையர்கள் என்று முடிவு செய்து விட்டார்கள் என்பது அதிலேயே தெரிந்தது .
தேவையே இல்லாமல் இரண்டு வசனத்திற்கு , சற்றும் பொருந்தாத ஒரு கெட்ட வார்த்தை . முதலில் கெட்ட வார்த்தையை யோசித்து விட்டு வசனம் எழுதி இருப்பார்கள் போல ..
அடுத்த ஒரு காட்சியில் , அந்த இளைஞனின் தங்கை ஒரு ஸ்கூல் பேக்கை நோண்டிக்கொண்டே இருக்க , இவன் ஏதோ பேச , “சும்மா இருடா என்னால் படிக்க முடியவில்லை ” என்று காமெடி விடுகிறாள்.
அடுத்து ஃபுட்பால் என்கிற பெயரில் ஓர் காமெடி .
அடுத்து இது தான் , என்று கணிக்கும் அளவிற்கு கிலிஷே. ஒரே ஆறுதல் அந்த பையனின் நடிப்பு .
கடைசிக் ஐந்து நிமிடங்கள், அபத்தத்தின் உச்சம்.
இதற்கு மேலும் , இதயம் அனுமதித்து மற்ற முத்துக்களை பார்த்தால் பாகம் 2 வரும்.